De Jamaicaanse artiest Bob Vylan zorgde afgelopen zaterdag voor ophef tijdens zijn optreden op het iconische Glastonbury Festival. Terwijl de BBC ervoor koos het optreden van de Ierse hiphopgroep Kneecap niet uit te zenden wegens hun vermeende banden met Hezbollah, zond de Britse omroep wél beelden uit van Vylan die de controversiële leus ‘Dood aan het IDF’ (de Israëlische krijgsmacht) scandeerde.
Kneecap in opspraak door Hezbollah-vlag
De BBC besloot Kneecap te weren nadat een lid van de groep is aangeklaagd voor het tonen van een Hezbollah-vlag tijdens een optreden vorig jaar. De hiphopgroep staat bekend om hun uitgesproken radicale teksten en hun steunbetuigingen aan de Palestijnse zaak.
Tijdens Glastonbury riepen ze onder meer ‘f*ck Keir Starmer’, als reactie op de Britse premier die eerder had gezegd dat hun optreden op het festival ‘ongepast’ zou zijn.
‘Free Palestina’
Bob Vylan liet tijdens zijn optreden een duidelijke politieke boodschap zien. Op de grote schermen achter hem stond: ‘Bevrijd Palestina. De Verenigde Naties noemen het een g*nocide. De BBC noemt het een “conflict”.’ Daarnaast riep hij provocerend naar het publiek: ‘Ik hoor dat je je land terug wilt? Ha, hou gewoon je bek! Dat zal niet gaan.’ Het was live te zien bij de BBC.
“Oh, je wilt je land terug? Ha, hou toch je bek!” 🤫
— Socialnieuws.nl (@Socialnieuwsnl_) June 29, 2025
De Jamaicaanse artiest Bob Vylan provoceert op Glastonbury, het grootste festival van Engeland. 🏴#bobvylan #vylan #glastonbury #glastonbury2025 pic.twitter.com/WkvgnBG6yc
“Censuur werkt averechts”
Volgens critici, zoals Ralph Leonard van Unherd, werkt de poging om Kneecap te censureren juist averechts. De boycot versterkt het imago van de groep als rebelse stem en zorgt voor meer aandacht. Leonard vergelijkt het met een scène uit de Britse comedy Father Ted, waarin een protest tegen een ‘godslasterlijke’ film juist leidt tot volle zalen.
Het dilemma van radicale artiesten
De situatie rond Kneecap en Bob Vylan onderstreept het spanningsveld waarin radicale artiesten zich bevinden. Ze willen trouw blijven aan hun politieke boodschap, maar worden bij toenemende mainstream aandacht geconfronteerd met meer kritiek en beperkingen. Voor Kneecap is het de vraag of ze hun radicale imago kunnen behouden zonder uit de mainstream te worden verbannen, terwijl Bob Vylan voorlopig zijn boodschap ongefilterd blijft delen met het publiek.
