Emma Kok (17) heeft haar emoties van zich afgeschreven na een teleurstellend bezoek aan het ziekenhuis. Ze laat weten dat ze zich boos en niet serieus genomen voelt.
De zangeres lijdt aan gastroparese, een chronische aandoening waarbij haar maag deels verlamd is. Ze is afhankelijk van twee voedingspompen. Al meer dan een maand heeft Emma last van scherpe pijnen die lopen van haar slokdarm tot haar onderbuik.
Emma schrijft dat ze al een maand ‘erge pijn en steken’ voelt vanaf haar slokdarm tot de onderbuik. “Het begon met ‘gastropijn’, steken op de borst, ribben en rug. Die pijn is voor mij heel herkenbaar, want dat heb ik een aantal keer per jaar door mijn gastroparese. Maar het werd alleen maar erger en ik kreeg ook pijn en steken op mijn buik en onderbuik.”
Die herkende ze niet. “Ik werd misselijk als ik wat probeerde te eten, en zelfs na een slokje water kwam de misselijkheid opzetten. Ik eet nu niks meer, drink minder, heb mijn sondevoeding verlaagd en mijn medicijnen verhoogd.”
De pijn en steken werden steeds erger, schrijft ze. Daarom ging ze woensdag met haar moeder naar het ziekenhuis. “Ik moest een echo laten maken, urine afgeven en bloed laten prikken. De echo liet niks vreemds zien en daar ben ik uiteraard heel erg blij mee. Tijdens het wachten zagen we via de mail de uitslagen van bloed en urine al binnen komen. Er waren er een aantal afwijkend. We dachten: we horen het dadelijk wel.”
Bij de arts kregen ze te horen dat alles er goed uit zag. “Geen afwijkingen op de echo en bloed en urine was ook goed! Huhhhh???? Er werd aan mijn buik gevoeld en op een gegeven moment werd er een blaadje gepakt en werd er getekend. Als er getekend wordt dan weet ik al genoeg.”
“Want ze gingen me uitleggen dat ik via mijn brein pijnlijke signalen doorstuur naar mijn maag en darmen en dat veroorzaakt mijn pijn. Dus als ik dat vertaal naar het Nederlands zeggen ze eigenlijk dat het tussen mijn oren zit”, aldus Emma.
Hypnosetherapie
“Toen kwamen ze met de grote oplossing. Ik moet in hypnosetherapie. Ik draaide nog net niet met mijn ogen toen dat gezegd werd. SERIEUS???? HYPNOSETHERAPIE”, schrijft ze met vier boze emoji’s.
“Als ik aan iets positiefs denk dan gaat mijn pijn vanzelf weg. En als ik geluk heb gaat dan ook mijn gastroparese weg. Op een of andere manier hebben ze het ALWEER voor elkaar dat ik boos en ongehoord het ziekenhuis uitloop. Ik voel me achterlijk. Ik voel me dom. Het ergste is dat je aan jezelf gaat twijfelen. Gastroparese patiënten lopen overal hetzelfde tegenaan. Wij worden niet gehoord. En dit MOET veranderen!!!!”