Erica en Martien Meiland kregen voor hun Franse château‑avontuur hulp van een onverwachte geldschieter: de Noordwijkse vastgoedmiljonair Paul Brandjes. Volgens hun nieuwe boek Au Revoir sloot hij de financiering van het pand in Frankrijk af, nadat de bank weigerde. Er is echter een schaduwzijde aan zijn reputatie.
Waarom Brandjes insprong
Toen de Meiland‑familie in 2018 hun oog liet vallen op een groot château in Frankrijk, met de ambitie het om te bouwen tot chambre d’hôtes, stuitten zij op financieringsproblemen. Banken wilden geen hypotheek verstrekken.
In Au Revoir schrijft Erica: “Ik had van tevoren wel bedacht: als het nou niet lukt bij de bank, hebben we nog een noodscenario. Dan kan ik mijn werkgever Paul Brandjes vragen of wij bij hem een bedrag kunnen lenen.”
Brandjes stemde toe: hij nam de aankoopkosten voor zijn rekening, waardoor hun tv‑project werkelijkheid werd. Erica omschreef het als “een schappelijke rente en dan nog een klein beetje van de omzet boven een bepaald bedrag. Het was echt een Paul‑constructie.” Martien voegde toe: “Het voelde meer als een vriendendienst.”
De duistere reputatie van Brandjes
Wat in het boek onbesproken blijft, is de reputatie die Brandjes heeft opgebouwd in vastgoed‑ en politieke kringen. Het zakenblad Quote publiceerde in 2023 een artikel dat hem typeert als iemand die politieke invloed inzet én agressief optreedt tegenover tegenstanders.
Zo ontvingen oud‑wethouder Henri de Jong een intimiderende mail waarin hij werd aangesproken als “minkukel” en werd gewaarschuwd voor schadeclaims, huisuitzetting en narigheid als hij niet “de waarheid” vertelde.
Volgens bronnen worden termen als “witteboordenonderwereld” en zelfs “maffiapraktijken” gebruikt in verband met Brandjes. Opmerkelijk genoeg werd hij ooit getrakteerd op een houten wijnkist, met daarin in plaats van wijn een dode rat.
Brandjes’ politieke terugtrekking
Brandjes vergaarde zijn vermogen als directeur van De Raad Vastgoed, het bedrijf waar Erica Meiland jarenlang werkte voordat ze naar Frankrijk vertrok.
In zijn afscheidsbrief van de Noordwijkse politieke partij Partij voor de Inwoners (PvdI) schrijft Brandjes dat zijn “besmeurde imago” het vinden van nieuwe raadsleden bemoeilijkt en dat dit de reden was voor zijn vertrek.
Brandjes vervolgt: “Deze framing kleeft helaas nog steeds aan mij en maakt het voor de fractie moeilijk om nieuwe raadsleden te vinden. Daarom treed ik terug.”