Tina Nijkamp, voormalig zenderbaas van SBS6 en tegenwoordig mediawatcher voor De Telegraaf, stelt in haar nieuwste column een duidelijke grens: Marco Borsato is juridisch vrijgesproken, en de media moeten daarmee leren leven. Zonder haar naam te noemen, richt Tina haar pijlen op een van de meest uitgesproken Borsato-critici: Angela de Jong.
‘Waar het recht stopt, gaan media door’
Het Openbaar Ministerie ziet af van hoger beroep in de zaak rond Marco Borsato. Daarmee is zijn vrijspraak definitief. “Dossier dicht”, schrijft Nijkamp.
Maar wat haar betreft weigeren sommige media – en columnisten – die juridische uitkomst te accepteren. Ze constateert dat Borsato in veel publieke discussies nog altijd wordt benaderd alsof hij schuldig is.
“De vrijspraak wordt nu al te vaak gerelativeerd”, stelt ze. “Alsof het een voetnoot is.” Ze hekelt hoe talkshowtafels, columns en sociale media blijven suggereren dat er toch ‘iets’ niet klopt.
Nijkamp noemt het “een kantelpunt” en benadrukt dat het fundamenteel is om de uitkomst van de rechtsstaat te respecteren: “Dat is geen mening, dat is een feit. En nee, Marco is geen heilige.”
Indirecte uithaal naar Angela de Jong
Hoewel haar naam niet valt, is het zonneklaar dat Tina onder meer doelt op Angela de Jong, AD-columniste en vaste gast aan talkshowtafels. Angela schreef meerdere keren kritisch over de vrijspraak en blijft haar sympathie expliciet uitspreken voor de vrouw die aangifte deed tegen Borsato.
Zo schreef ze op 4 december na de vrijspraak van Borsato: “Ik kan het niet helpen, maar ik vind het een treurige dag.”
Ze erkent weliswaar dat het recht heeft gezegevierd, maar noemt het resultaat “pijnlijk voor slachtoffers van seksueel grensoverschrijdend gedrag.” In een latere column ging ze nog een stap verder: “Je kunt beter de succeszanger zijn die een minderjarig meisje appjes stuurt over vingeren, dan dat meisje zelf.”
‘Media blijven trekken aan een vrij man’
Tina wijst op een breder probleem. Volgens haar zijn het niet Borsato’s keuzes die nu ter discussie staan, maar de manier waarop media blijven sleuren aan iemand die volgens de rechter onschuldig is.
Ze noemt het “een mediavraagstuk” en roept redacties op zich af te vragen: wat zegt dit medialandschap tegen mensen die onterecht worden beschuldigd? Door te blijven framen, zelfs na een vrijspraak, wordt het publieke vertrouwen in de rechtsstaat uitgehold, stelt ze. “Na vier jaar publieke schorsing lijkt het me niet te veel gevraagd om daarmee te stoppen.”
Eén interview, geen mediacircus
Wat haar betreft is er voor Borsato maar één manier om eventueel publiek terug te keren: een eenmalig, diepgravend interview – “bijvoorbeeld bij Pauw & De Wit” – om zijn verhaal af te ronden. “Niet om te overtuigen, maar om af te sluiten.”