Marjolein Faber gaf dinsdagavond een zeldzaam televisie-interview bij Pauw & De Wit. De voormalig minister van Asiel en Migratie ging in discussie met Jeroen Pauw, die haar probeerde aan het wankelen te brengen. Pauw betichtte Faber van kinderlijk gedrag en vroeg haar naar een mogelijke schending van het ambtsgeheim in haar nieuwe boek Mij krijgen ze niet klein.
Een van de veelbesproken passages uit Fabers boek luidt: “Toen het stuk eenmaal in de ministerraad voorlag, wilde de minister van Binnenlandse Zaken de helft uit mijn voorstel slopen. Alles wat maar enigszins streng was moest eruit. Zinnen werden afgezwakt of weggestreept. Zo wilde minister Uitermark de maatregelen die opgenomen moesten worden in de noodwet niet in het regeerprogramma hebben.”
Lekken uit de ministerraad
NSC-leider Van Hijum, die zelf nog met Faber in de ministerraad zat, riep premier Dick Schoof op om aangifte te doen tegen de voormalig asielminister. De informatie uit de ministerraad is immers ambtelijk geheim en mag niet worden gelekt. De premier heeft laten weten geen aangifte te zullen doen. Faber ontkent dat ze heeft gelekt uit de ministerraad; volgens haar is alle informatie uit haar boek ‘buiten de ministerraad’ besproken.
Toen Pauw op basis van de zinsnede ‘toen het stuk eenmaal in de ministerraad voorlag’ concludeerde dat de informatie wel degelijk uit de ministerraad komt, reageerde Faber: “Nou, wacht even. Ho ho ho. Ik zeg dat het stuk voor de ministerraad lag. U gaat nu aansturen op een eventueel ambtsdelict waar sprake van zou zijn. De minister-president heeft Kamervragen beantwoord en ziet geen aanleiding om aangifte te doen.”
Een andere zin uit het boek leidt ook tot vragen. Faber schrijft: “Ondanks gesmeek van collega-ministers houd ik mijn poot stijf. Dat leidt tot schorsingen.” Gaat het dan niet om schorsingen van de ministerraad? “Nogmaals: alles is besproken buiten de ministerraad om. Het zijn schorsingen van de ministerraad, ja. Maar het is allemaal buiten de ministerraad besproken.” Pauw vroeg of Faber haar antwoorden heeft afgestemd met haar advocaat, om een gevangenisstraf te voorkomen. “Nee, ik heb niet eens een advocaat gesproken.”
Daarna ging het gesprek over de vraag waarom Faber weinig voor elkaar kreeg als minister. Ze wees op de weerstand van NSC, maar zei ook: “Je kon doen wat je wilt, maar er zijn krachten in Nederland die helemaal geen verandering willen. Laten we niet vergeten: die asielindustrie is een miljardenindustrie. Daar zijn heel veel mensen bij gebaat. Die hebben geen zin om dat af te breken.” Pauw wilde Faber zover krijgen om te erkennen dat haar ministerschap ‘niet is gelukt, of bijna mislukt’, maar dat vindt Faber ‘flauw’.
Pauw onderbreekt Faber
Volgens Faber ‘snakt heel Nederland naar verandering’ wat betreft het asielbeleid. “De maatschappij kan het niet meer dragen. Er zijn geen huizen. Onze jonge generatie kan amper nog wonen.” Pauw greep in: “Sorry, maar ik wil u af en toe ook onderbreken als ik denk: nu zegt u toch te veel dingen die niet kloppen. Er zijn inderdaad geen huizen, maar je kunt geen lineaire correlatie maken tussen het aantal asielzoekers en huizen of geen huizen. Je kunt niet één groep de schuld geven van iets wat al jarenlang misgaat. Wees eerlijk! Wees nou gewoon eerlijk!”
“Ik laat me geen woorden in de mond leggen”, maakte Faber duidelijk. “Onder het beleid van Rutte zijn er 1,5 miljoen migranten bij gekomen. Die mensen moeten toch echt allemaal ergens wonen, die hebben allemaal een huis nodig. Er zijn nu geloof ik meer dan 300.000 woningen nodig. En als we door blijven gaan met de instroom, en statushouders voorrang krijgen, is dat toch niet te verkopen aan onze jonge generatie die jarenlang op een lijst staat?”
Later in de uitzending gaat het over kritiek van collega-politici dat Faber niet goed bereikbaar was. “Ik heb Henri Bontenbal bijvoorbeeld uitgenodigd voor een gesprek, maar hij zegde af. Ik heb het helemaal niet hoog in m’n bol, maar een minister afzeggen doe je niet gauw. Het was onder het mom ‘ik heb het te druk’. Maar hij zegt dan wel in de media dat ik niet bereikbaar was. Dat vind ik toch allemaal wel bijzonder.” Volgens Pauw is het ‘kinderachtig om te zeggen: ik ben de minister, dus ik ga niet bellen’. “Je wilt toch iets voor elkaar krijgen?”
Verder werd duidelijk dat Faber een uitnodiging deed aan Joost Eerdmans van JA21, die zou hebben gezegd dat Faber naar de Tweede Kamer kon komen. “Ik zei: u bent van harte welkom op mijn kamer, ook met Annabel Nanninga, dat vind ik allemaal prima. Maar hij wilde niet eens naar mijn kamer komen.” Pauw reageerde opnieuw fel: “Wat een totale kinderachtigheid van jullie beiden, zeg. We zijn hier toch het land aan het regeren?” Faber benadrukte dat haar medewerkers wel degelijk hebben gebeld met de partijen.
Efteling
Faber zei vervolgens dat asielzoekers naar Nederland komen vanwege ‘betere faciliteiten’ ten opzichte van omringende landen. “Mensen slapen buiten in Ter Apel. Het loopt daar weer vol”, counterde Pauw, waarop Faber zei: “Ja, mij niet bellen, want ik ben de minister niet meer.” Pauw was verontwaardigd: “Je kunt toch niet zeggen ‘mij niet bellen’? Wat is dat nou?” Faber zei: “Ja, toen ik minister was werd ik gebeld voor dat soort zaken. Nu is het aan Mona Keijzer. Deze mensen zijn door tig veilige landen gekomen en zoeken gewoon de beste plek op. En dan heeft u het bijvoorbeeld over de Efteling; het werd geframed, bijvoorbeeld door de oppositie, alsof dat kleine kinderen waren die nog op driewielers rijden. Deze jongelui, die ze gingen belonen met een dagje Efteling…”
Tafelgast Suse van Kleef onderbrak haar, waarop Faber zei: “Mag ik mijn zin afmaken? Anders hoeft u ook niks aan mij te vragen. Deze jongelui vielen meisjes lastig, die hadden de boel verstierd op de kermis. Er was een vechtpartij, een steekpartij, douchende meisjes in de sporthal moesten de deur op slot doen, anders hadden ze insluipers. Ze deden aan heling. Ze hadden een groepsapp waarin gestolen spullen werden aangeboden. Ze verstieren de boel. En om de boel rustig te houden dit jaar op de kermis, wilde men hen belonen met een dagje Efteling. Volslagen krankzinnig. Er zijn Nederlandse gezinnen die dat niet kunnen betalen, maar wel meebetalen aan dat tuig dat vrouwen lastigvalt, vechtpartijen veroorzaakt en steelt.”
