Saskia Belleman doet donderdag vanuit de rechtbank van Rotterdam verslag van de strafzaak tegen Daisy Wijers en Johnny van den Bosch. De twee worden ervan verdacht hun Vlaardingse pleegkind, wier naam Dianorah is, zwaar mishandeld te hebben. De details die ter sprake komen in de rechtszaal gaan door merg en been.
Daisy W. en Johnny van den B. verdacht van zware mishandeling Dianorah
Daisy W. en Johnny van den B. staan donderdag terecht voor zware mishandeling en het in hulpeloze toestand brengen van het Vlaardingse meisje Dianorah in 2023.
“Het toen 10-jarige kind werd meer dood dan levend uit het huis van haar pleegouders gehaald. Ze bleek zwaar mishandeld te zijn en is voor het leven gehandicapt. Ze zal de rest van haar leven zijn aangewezen op 24 uur per etmaal intensieve zorg”, schrijft Belleman.
Openbaar Minsterie deelt huiveringwekkende details over Dianorah
Volgens het Openbaar Ministerie werd het pleegmeisje ‘in een kooi gestopt, met stroomdraden aan haar lichaam. Ook moest ze soms naakt buiten staan en werd haar medische verzorging onthouden’.
Volgens het OM hebben Daisy W. en Johnny van den B geweld gebruikt tegen het pleegmeisje, door haar onder meer hard op de bovenbenen te slaan. Ze liep meerdere botbreuken en hersenletsel op. “Aanvankelijk wilden de officieren van justitie de pleegouders vervolgen voor poging doodslag, maar die zwaarste aanklacht hebben ze laten vallen.”
Tijdens de strafzitting komen er enkele huiveringwekkende details aan het licht. Er zitten beelden van het letsel dat aan het pleegmeisje werd toegebracht in het dossier. “Het is niet de bedoeling om die te tonen, maar als dat nodig blijkt te zijn, dan worden de aanwezigen op tijd gewaarschuwd”, schrijft Belleman, die eraan toevoegt dat ‘de beelden niet naar buiten mogen vanwege het hooggevoelige karakter’.
Rechter omschrijft foto’s van Dianorah: ‘Mensen huilen in de rechtszaal’
Later tijdens de zitting beschrijft de rechter een reeks foto’s die in het zitten. “Het pleegmeisje met een bevuild doekje in haar hand. Met een paarskleurige kap op haar hoofd. Op de grond naast haar bed. De deskundigen zien dat ze in de loop van de tijd steeds magerder wordt”, beschrijft Belleman op X.
Tijdens de zitting passeren onder meer de volgende beelden de revue: een foto van het meisje met haar hand in een handboei, een foto van het pleegmeisje met een ketting om haar enkel, een foto in haar slaapkamer aan de ketting met haar handen op de rug en een emmer om kennelijk haar behoefte op te doen en een foto van het pleegmeisje met gesloten ogen en ducttape over haar gezicht.
Belleman: “Het zijn heel veel foto’s van het pleegmeisje in haar slaapkamer, naast een stapelbed. Op meerdere foto’s die op meerdere dagen zijn genomen, is ze vastgebonden aan een ketting om haar borst, die met een slot aan een touwladder is bevestigd. Op veel foto’s is ze naakt.”
Belleman legt uit dat de rechter het moeilijk heeft met de foto’s: “Af en toe sterft de stem van de voorzitter weg als hij de foto’s beschrijft. Dan is hij nauwelijks te verstaan.” Belleman citeert de rechter: u merkt dat ik enige schroom voel om te vertellen wat er op de beelden te zien is.
Belleman vervolgt: “Op de tribune zitten meerdere mensen te huilen terwijl de voorzitter de afschuwelijke foto’s beschrijft. Mensen zijn duidelijk zwaar onder de indruk van wat we horen. Eerder geëmotioneerd, dan boos.”